Sprawozdanie z 21 października 2013
Odnowa charyzmatyczna żyje duchowością Kościoła na nowy sposób.
W rozmowie przypominaliśmy sobie, czym zewnętrznie różni się Odnowa od innych grup i wspólnot działających w Kościele. Najmniej różnimy się od Oazy. Charakteryzuje nas przychodzenie na spotkania z Pismem św. i korzystanie z niego w trakcie spotkania, modlitwa uwielbienia i dziękczynienia, modlitwy do Ducha Świętego, modlitwa wstawiennicza za konkretną osobę razem z nią, nadzwyczajne dary Ducha: glosolalia, proroctwa, spoczynek w Duchu Świętym choć ich na razie w większości nie doświadczamy. Jeśli pójdziemy w radykalizm Seminarium Odnowy, to wszystko jest możliwe.
Historia: od przełomu IX/XX w. widać wyraźne oznaki charyzmatyczności w grupach zielonoświątkowych.
U katolików:
- 1962 – Jan XXIII rozpoczyna Sobór Watykański II modlitwą o nowe zstąpienie Ducha Świętego na Kościół.
- 1966 – dwóch profesorów w Pittsburgu modli się z zielonoświątkowcami i doświadcza wylania Ducha Świętego. Rok później przeżywają to samo na wakacjach ze studentami.
W Odnowie są dwie ważne rzeczy:
- odkrywanie na nowo Słowa Bożego,
- ożywienie życia liturgicznego: Eucharystia.
To wszystko rodzi się:
- z modlitwy do Ducha Świętego,
- z doświadczenia Pięćdziesiątnicy, czyli wylania Ducha Świętego = Chrzest w Duchu Świętym. Jest to radykalizacja doświadczenia chrztu św.
Gwałtowne wkroczenie Ducha Świętego w życie człowieka powodujące:
- doświadczenie żywej i płodnej wiary,
- doświadczenie: Bóg mnie kocha,
- wskazuje na Jezusa Zmartwychwstałego → charakter paschalny Odnowy
Skutki dla pojedynczej osoby (duchowe i ludzkie):
- doświadczenie darmowości: → ufność Bogu,
- doświadczenie Bożej miłości, uzdrowienia, oczyszczenia, czyli doświadczenie przebaczenia i miłosierdzia Bożego,
- JEZUS w centrum naszego życia → Kościół w następstwie zauważony,
- rozwój zdolności duchowych i cielesnych, leczy się emocjonalność i uczuciowość,
- dar braterstwa – wyjście ze swojego świata,
- dar wielbienia (wypływa z Paschy – radykalna zmiana życia),
- przemiana życia, bo Duch Święty prowadzi.
- proces ciągłego nawracania,
- rozwój cnót teologalnych: wiary, nadziei, miłości,
- odnowa modlitwy: wspólnotowej, indywidualnej, sens adoracji.
Skutki dla Kościoła:
- aspekt intelektualny:
- prowadzi do zrozumienia wiary,
- poznanie prawd wiary;
- umiejętność uzasadnienia wiary;
- aspekt duszpasterski:
- pomoc do ewangelizacji,
- pomoc do modlitwy wstawienniczej,
- przykład żywego Kościoła.
Pan jest blisko!
Asja